Locatie: in een bosgebied tussen Tiessau en Hitzacker, deelstaat Nedersaksen, Duitsland.
Functie: bouwarbeid in opslagplaats voor brandstoffen.
Datum aankomst eerste Nederlanders: juni 1944.
Nationaliteiten: NL.
Aantal Nederlandse gevangenen: ongeveer 50.
Datum bevrijding: 22 april 1945 door Amerikaanse troepen.
Het Arbeitskommando 5010 in Hitzacker ondersteunde de Wirtschaftliche Forschungsgesellschaft mbH (WiFo ) en viel organisatorisch onder het Schattenlager Stalag XI-b Fallingbostel. De WiFo was namens het Rüstungsamt (Ministerie voor Bewapening) verantwoordelijk voor de aanleg van opslagplaatsen en pijpleidingen voor motorbrandstoffen. Het Arbeitskommando bevond zich op de westelijke oever van de Elbe, in een bosgebied tussen Hitzacker en Tiessau. Het was een zogenoemd Grosstanklager met de schuilnaam ‘Hellberg’ dat zich met name richtte op de verrijking en opslag van brandstoffen voor de Luftwaffe. De aanleg van het depot in Hitzacker was eind 1935 begonnen. Het had een capaciteit van circa 150.000 kubieke meter. Het terrein besloeg ongeveer 460 hectare en bevatte spooraansluitingen en twee havens. Aan de Elbe lagen twee pompstations voor het overpompen van olie uit de schepen naar de opslagtanks en de raffinaderij. De opslag vond plaats in circa dertig ondergrondse plaatstalen tanks die afgedekt waren met een dikke laag gewapend beton (enkele horizontale tanks hadden een diameter van naar schatting 15 meter en een lengte van circa 40 meter. Het Grosstanklager diende echter niet alleen voor de opslag van brandstof. Ook raffineerde het complex benzine tot brandstof voor vliegtuigen (Treibstoff) en raketten (Sonderstoff). Voor deze Sonderstoff lag aan de zuidwestzijde van het terrein een aparte afdeling met een eigen spooraansluiting en separate laad- en losplaatsen.
Ondanks alle camouflagemaatregelen bleef het complex niet onopgemerkt voor de geallieerden. Tot driemaal toe vonden er bombardementen plaats. Bij een van de aanvallen werden een groep van vijf ondergrondse tanks en een gedeelte van de spoorwegaansluiting getroffen. De meeste bommen troffen echter geen doel.
De krijgsgevangenen verbleven in een barakkenkamp dat buiten het depot lag. Waarschijnlijk hebben vanaf medio 1944 circa vijftig Nederlanders in dit Arbeitskommando gewerkt. Zij waren afkomstig uit het Arbeitskommando in Damnatz, waar ze grondwerk moesten verrichten, zoals het graven van sloten. In Hitzacker werkten de Nederlanders aan de zogenoemde 5-Blöcke, een groep van vijf ondergrondse tanks die overigens nooit gereed zouden komen. Het werk bestond uit weghakken van steen, staalvlechten, cement aanvoeren en betonstorten.
Bij een bezoek in 2019 bleken zich in de uitgestrekte bossen tussen Tiessau en Hitzacker nog de resten te bevinden van spoordammen, een kapel van het voormalige Lazarett en spaarzame betonbrokken van de gesloopte depots. Het voormalige Lager werd tot in 1961 als verzorgingstehuis gebruikt, tegenwoordig is het een vakantiekamp.